[:es]

Cuando entra un nuevo colaborador en Khanimambo, todos saltamos de alegría y agradecimiento. Una persona que se suma a tantas que ya ayudamos a estos niños y a sus familias a vivir mejor y a tener más oportunidades en la vida.

Pero cuando recibimos la tristísima noticia de que una de estas personas se ha ido, para siempre, y tan repentinamente, se nos hiela el corazón.

Recientemente ha ocurrido con alguien muy querido por todos nosotros. Ni más ni menos que una de mis primeras profesoras, de quien aprendí tantas de las cosas que posteriormente he enseñado a estos niños, en Xai-Xai. Una de esas profes que entran en casa para quedarse.

Y así hizo en Khanimambo, en nuestra casa… Sagrario se unió a esta familia, lo hizo con la misma ilusión que cuando entró en casa de mis abuelos. Mucho antes de conocerla, ella ya daba clases a mi madre y a mis tíos.

En su última visita, no dudó en ponerse las gafas para ver el mundo mejor. Y así nos animó a todo el equipo a seguir trabajando por los niños, nos dio consejos, ideas y sobretodo nos regaló mucha vitalidad que se ha quedado para siempre en nuestros corazones.

Querida Sagrario, gracias por todo, no te olvidaremos.

[:en]

 

When a new member joins Khanimambo, we all jump with joy and gratitude. A person who joins  so many  that help these children and their families to live better and have more opportunities in life.

But when we receive the sad news that one of these people is gone forever, and so suddenly, our hearts freeze.

Recently, it happened to someone very dear to us all. Neither more nor less than one of my first teachers, from whom I learned many of the things that I subsequently taught these children, in Xai-Xai. One of those teachers who come home to stay.

And so she did in Khanimambo, in our house … Sagrario joined this family,and she did it  with the same excitement as when she entered the house of my grandparents. Long before I met her, she already taught my mother and my uncles.

On his last visit, she did not hesitate to put the glasses to see the world better. And so she encouraged the team to continue working for the children, gave us tips, ideas and above all  she gave us a lot of vitality that has remained forever in our hearts.

Dear Sagrario, thanks for everything, We won’t forget you.

[:pt]

 

Quando entra um novo colaborador em Khanimambo, todos pulamos de alegria e agradecimento. Uma pessoa que se soma a tantas, que ajudamos a estas crianças a as suas famílias a viver melhor e a ter mais oportunidades na vida. 

Mas quando recebemos a tristíssima notícia de que uma dessas pessoas se foi, para sempre, e tão de repente, nos gela o coração. 

Recentemente ocorreu com alguém muito querido por todos nós. Nem mais nem menos que uma das minhas primeiras professoras, de quem aprendi tantas das coisas que posteriormente eu ensinei a estas crianças, em Xai-Xai. Uma dessas professoras que entram em casa para ficar. 

E assim ela fez em Khanimambo, em nossa casa… Sagrario se uniu a esta família, com a mesma ilusão que quando entrou na casa dos meus avós. Muito antes de conhecê-la, ela já dava aula para minha mãe e meus tios. 

Em sua última visita, não duvidou em colocar os óculos para ver o mundo melhor. E assim animou a toda a equipe a seguir trabalhando pelos meninos, nos deu conselhos, ideias e sobretudo muita vitalidade que ficou para sempre nos nossos corações. 

Querida Sagrario, obrigado por tudo, não te esqueceremos. 

[:ca]

 

Quan entra un nou col·laborador a Khanimambo, tots saltem d’alegria i d’agraïment. Una persona que es suma a tantes altres que ja ajudem a aquests nens i a les seves families a viure millor i a tenir més oportunitats a la vida.

Però quan rebem la tristíssima noticia de que una d’aquestes persones ha marxat, per sempre, i tan sobtadament, se’ns gela el cor.

Recentment ha ocorregut amb algú molt estimat per tots nosaltres. Ni més ni menys que una de les meves primeres professores, de qui vaig aprendre tantes de les coses que avui ensenyo a aquests nens i nenes a Xai-Xai. Una d’aquestes profes que entren a casa per quedar-s’hi.

I així va fer a Khanimambo, a casa nostra… Sagrario es va unir a aquesta familia, ho va fer amb la mateixa il·lusió amb la que va entrar a casa dels meus avis. Molt abans de conèixer-la ella ja havia impartit classes a la meva mare i als meus tiets.

En la seva última visita, no va dubtar en posar-se aquestes ulleres per veure el món millor. I així ens va animar a tot l’equip a continuar treballant pels nens, ens va donar consells, idees i sobretot ens va regalar molta vitalitat que s’ha quedat per sempre als nostre cors.

Estimada Sagrario, gràcies per tot, no t’oblidarem.

[:]